Ziemia Łobeska tak jak całe Pomorze charakteryzuje się różnorodnością form roślinnych i zwierzęcych. Dużo jest lasów i zadrzewień, więcej niż przeciętnie w Polsce i w Europie. Nie są to zwarte obszary, lecz kępy leśne rozrzucone po całej gminie, najczęściej w pobliżu rzek i jezior. Wśród mieszanych lasów przeważa sosna, buk, dąb, brzoza i świerk. 
Piękne lasy bukowe porastają zbocza doliny Regi na południowy-zachód od Łobza (Łobeskie Bieszczady) oraz w okolicach Karwowa. Rarytasem dla myśliwych są przebogate tereny łowieckie, na których występują jelenie europejskie, sarny, dziki, lisy, zające, kuny i ptactwo wodne, m.in. dzikie kaczki, dzikie gęsi, łyski i inne ptactwo łowne. Działają tu cztery koła łowieckie: „Lis” Łobez, „Jeleń” Łobez, „Cyranka” Szczecin i „Rogacz” Węgorzyno. Wielkim bogactwem lasów łobeskich są jagody, borówki, żurawiny, maliny, jeżyny i grzyby. Przy sprzyjających warunkach pogodowych sezon grzybobrania trwa od czerwca do późnej jesieni.
Stosunkowo dużo zachowało się na terenie gminy drzew pomnikowych. Sędziwe okazy spotkać można w wiejskich parkach podworskich, na cmentarzach, przy zabudowaniach oraz przy drogach (aleje klonowe, lipowe, jesionowe, brzozowe). Najokazalsze okazy zostały ustanowione pomnikami przyrody. Są to dąb „Bartek” w Unimiu, lipa „Elizabeth” i platan „Dzidźka” w Zachełmiu, kasztan „Cichowo” nad Mielnicą pomiędzy Strzmielem a Zachełmiem oraz głaz narzutowy w Przyborzu.
Na szczególną uwagę zasługują cenne osobliwości przyrodnicze. W pierwszej kolejności wskazać należy lobeliowe jez. Chełm, bobrowe mokradła na południe od Świętoborca, czy storczykowego jez. Klępnica Mała. Ciekawymi elementami przyrody są liczne polodowcowe oczka wodne i zarastające je torfowiska. Zachowała się tu często roślinność reliktowa, występująca bardzo rzadko na tych terenach. Wskazać tu należy Kniewskie Błota, gdzie występuje bagno zwyczajne - roślina klimatu północnego. W parkach i na cmentarzach warto zwrócić uwagę na stanowiska bluszczu pospolitego.
Oprócz zwierzyny łownej łobeskie ostępy leśne i bezdroża gwarantują spotkanie również innych ciekawych, często rzadkich gatunków zwierząt, jak łabędzie, żurawie, zimorodki, kanie rude, kruki, czarne bociany, wiewiórki i borsuki. Cierpliwy obserwator może wypatrzyć bobra, wydrę, żółwia błotnego, orlika krzykliwego i bielika - zwierzęta wpisane do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. W ostępach leśnych można spotkać zaskrońca i żmiję zygzakowatą. Sprzyjające warunki do bytowania i lęgu dla zwierzyny stanowią leśne uroczyska, mokradła, mszary, podmokłe brzegi jezior i starorzecza.
Jedną z interesujących osobliwości przyrodniczych gminy jest obszar pomiędzy Przyborzem i Prusinowem oraz Rynowem i Rożnowem Łobeskim, charakteryzujący się obecnością wielu drobnych oczek pochodzenia wytopiskowego oraz pagórków zwanych kemami. Te małe zbiorniki wodne wraz z otaczającymi je lasami i łąkami stanowią dogodne miejsca dla bytowania różnych drobnych zwierząt, w tym ptaków. Szczególnie wyjątkowy jest tzw. czapliniec, gdzie gnieździ się około 70 par czapli siwej.
Ukryte wśród lasów jeziora i oczka wodne są atrakcją zarówno dla amatorów sportów wodnych, jak i dla wędkarzy. W łobeskich rzekach i jeziorach żyje wiele gatunków ryb. Wypatrzyć można również raki. Na sympatyków wędkowania czekają pstrąg, szczupak, karp, lin, leszcz, sum, troć i węgorz. Działają dwa kluby wędkarskie - „Karaś” i „Pstrąg” oraz Łobeskie Towarzystwo Wędkarskie.
JEZIORA
Na terenie gminy przeważają niewielkie, ale malownicze jeziora i oczka wodne ukryte wśród lasów, często w dolinach rzecznych. Są to zazwyczaj formy pochodzenia polodowcowego. Największe to jez. Klępnicko, jez. Karwowo i jez. Nowe Zajezierze. Jez. Karwowo położone w dolinie Regi, w odległości 500 m od rzeki, to jedno z 
najpiękniejszych jezior w gminie. Powierzchnia akwenu to około 33 ha, długość - 1,1 km, a maksymalna głębokość - 4,2 m. Nad brzegiem znajdują się liczne kładki dla wędkarzy. Kąpielisko z pomostem, zadaszeniami, miejscem na bezpieczne ognisko, leśnym parkingiem i polem namiotowym wytyczone zostało na wschodnim brzegu jeziora. Akwen otoczony jest malowniczym lasem bukowym, bogatym w zwierzynę i owoce runa leśnego.
Z Łobza stosunkowo blisko jest nad jez. Dybrzno i jez. Moszczenica. Z łatwością można tu dotrzeć rowerem lub pieszo. Jezioro Unimskie (Moszczenica) położone jest kilkaset metrów od wsi Unimie, 4 km od Łobza. Nad południowym jego krańcem wytyczono kąpielisko z charakterystycznym pomostem, polem namiotowym i miejscem na ognisko. Niewielkie jezioro o pow. 10 ha o rynnowym kształcie położone jest w otoczeniu leśno-łąkowym.
Jezioro Miejskie (Dybrzno), oddalone jest od rogatek Łobza o około 1,5 km. Akwen o pow. 8 ha położony jest wśród lasów i łąk. W sąsiedztwie bystrym nurtem przepływają Rega i Brzeźnicka Węgorza. Tuż obok znajduje się grodzisko słowiańskie. Kąpielisko z pomostem i polem namiotowym znajduje się w sąsiedztwie Stada Ogierów.
Klępnicko, największe w gminie jezioro o pow. 64 ha i maksymalnej głębokości 4,5 m, rozciąga się na długości 2,3 km. Wypełnia rynnę polodowcową, będącą fragmentem doliny Mołstowej, Regi i Starej Regi. Wzniesienia otaczające jezioro porasta mieszany las zasobny w grzyby. Nad południowym krańcem akwenu zlokalizowana jest wieś Klępnica.
Niewielkie jezioro Chełm o pow. 7 ha, położone w okolicach Unimia, zwraca uwagę ze względu na lobelię jeziorną. To unikalna roślina, najcenniejszy gatunek florystyczny gminy Łobez, objęty całkowitą ochroną. Jedyny wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin. Lobelii, roślinie skąpożywnej, sprzyja oligotroficzny charakter jeziora (jezioro ubogie w substancje odżywcze z dobrze natlenioną wodą). Projektowane jest objęcie akwenu ochroną rezerwatową. Jezioro otoczone jest lasem sosnowo-dębowym. Nad brzegiem postawiono zadaszenia oraz wytyczono miejsce na bezpieczne ognisko. Jest to wspaniałe miejsce do organizacji imprez okolicznościowych.
Pomiędzy Zachełmiem a Strzmielem położone jest jezioro Biały Zdrój (Duże, Strzmiele, Płytkie). Znaczna część lustra wody zajęta jest przez trzcinowiska i roślinność mszarną. Dostęp do brzegu jest bardzo utrudniony, gdyż jezioro otoczone jest w całości mokradłami i bagnami. Takie środowisko sprzyja występowaniu specyficznych gatunków roślin i zwierząt, w szczególności ptaków.
Sztuczne jezioro Nowe Zajezierze o pow. 30 ha i dł. 1,3 km powstało poprzez zatopienie łąk w zagłębieniu morenowym. Charakteryzuje się dość nieregularną linią brzegową z licznymi zatokami i cyplami. Nad brzegiem we wsi Zajezierze zlokalizowany jest zespół pałacowo-parkowy.
RZEKI
Gmina Łobez w całości położona jest w środkowej części dorzecza Regi, którego ogólna powierzchnia wynosi 2.672 km². Źródła rzeki znajdują się na Pojezierzu Drawskim na wysokości 177,5 m n.p.m. Rega uchodzi bezpośrednio do morza w miejscowości Mrzeżyno. Jej długość wynosi 179 km. Rega jest rzeką nizinną, w górnym odcinku o charakterze podgórskim. Na obszarze mniejszego spadku wije się zakolami. Na południe od Łobza, zmieniając kierunek płynięcia z południowego na północny, wykształciła charakterystyczny przełom. Planowany krajobraz chroniony - dolina rzeki Regi.
Ważniejsze dopływy Regi na terenie gminy (wszystkie lewobrzeżne) to: Stara Rega, Łożnica, Brzeźnicka Węgorza i Mielnica. Ponadto na sieć wodną składa się wiele bezimiennych strumieni, bystro przeciskających się leśnymi wąwozami. Łożnica, w całości płynąca przez gminę Łobez, wypływa wśród łąk i bagien w okolicach wsi Zagórzyce. Zasiliwszy młyny w Łobzie, kończy bieg w jednym z ramion Regi. Rzeczka Mielnica odprowadza wody z Jeziora Głębokiego i jez. Biały Zdrój. Na Starej Redze we wsi Tarnowo obok zabytkowego młyna( hotelu) rozpoczyna się szlak kajakowy „Regą do Morza”.
;)
;)
;)
;)
;)
;)